Wakacje w Polsce

Z Wędką

02 December 2011r.

Z Wędką Duża liczba jezior, liczne nie zanieczyszczone ściekami miast i przemysł, rzeki oraz potoki stwarzają naturalne, dogodne warunki do uprawiania sportu wędkarskiego w województwie koszalińskim. Tutejsze wody obfitują w cenne gatunki ryb. Najwyżej cenione przez wędkarzy w Polsce sq rzeki uchodzące do Bałtyku. Jak już wspomniano, majq one na wielu odcinkach charakter wód górskich (czysta, dobrze natleniona i zimna woda), co sprzyja bytowaniu w nich ryb łososiowatych: łososia, troci, pstrąga i lipienia. Rekordowe okazy łososi łowi się już nie w Dunajcu, Popradzie i innych rzekach górskich, lecz takich jak Parsęta, Grabowa na terenie województwa koszalińskiego. W rzekach tych odławia się największe ilości tarlaków łososia i troci do pozyskiwania z nich ikry służącej do zarybienia szlachetną rybq większości wód łososiowatych w Polsce. W sezonie zimowym połów troci (od 1 lutego) rzeki przymorskie Pomorza Środkowego sq Mekką wędkarzy z całego kraju, pasjonujących się walką z najwspanialszą z ryb zamieszkujących nasze wody. Górne i środkowe odcinki rzek wpadających do Morza Bałtyckiego a także wszystkie ich dopływy zasiedla pstrąg potokowy i lipień. Gatunkiem dominującym jest lipień. W dolnych partiach rzek uchodzących bezpośrednio do morza występują gatunki ryb nizinnych, jak kleń, jaz, płoć, leszcz, szczupak. Dolna Parsęta słynna jest też m. in. z wspaniałych okazów węgorza. W pobliżu ujścia często trafia się certa. W dopływach Noteci (Drawa, Gwda) na wielu odcinkach gatunkiem dominującym jest brzana i świnka. Ze względu na charakter i rybostan rzek koszalińskich, większość z nich zaliczono do krainy ryb łososiowatych. Łowić w nich mogą więc tylko ci członkowie Polskiego Związku Wędkarskiego, którzy uiszczą specjalną dopłatę na wody pstrąga i lipienia. Połów dozwolony jest jedynie na sztuczną przynętę — błystkę lub muchę. Niektóre odcinki rzek są wyłączone na stałe lub okresowo z połowów wędkarskich. Przed wyprawą na ryby należy się upewnić w najbliższym kole PZW lub u miejscowych wędkarzy, jakie przepisy obowiązując na wybranym przez nas łowisku. Pamiętać też trzeba, że okres ochronny dla łososia i troci wędrownej w rzekach wpadających do Morza Bałtyckiego trwa od 1 września do 31 stycznia, dla lipienia i pstrąga tęczowego od 1 marca do 31 maja, a dla pstrąga potokowego od 1 września do 31 grudnia. W ciągu dnia wolno złowić dwa łososie i trocie wędrowne, lub 5 pstrągów i lipieni (łącznie). Wymiar ochronny dla łososia i troci wynosi 50 cm, dla lipienia 30 cm a dla pstrągów 25 cm. Przypominamy te podstawowe wymogi regulaminu sportowego ryb, gdyż jak dowodzą kontrole na łowiskach — znajomość ich nie jest jeszcze powszechna wśród wędkarzy. Ogólna powierzchnia rzek administrowanych przez PZW wynosi około 1200 ha, z tego aż 800 ha a więc dwie trzecie zaliczono do wód górskich. Tylko 400 ha przypada na wody nizinne. Połów ryb w koszalińskich rzekach i rzeczkach jest często utrudniony, gdyż brzegi ich porastają drzewa i krzewy, w nurcie zaś występują liczne przeszkody. Właśnie jednak w tych miejscach złowić można największe okazy ryb. Oprócz ryb łososiowatych, w wodach górskich licznie występuje kleń i jaz. Polski Związek Wędkarski jest gospodarzem 2814 ha wód w woj. koszalińskim. Oprócz rzek, także ponad 1.600 ha jezior i innych zbiorników wodnych. Ponadto Państwowe Gospodarstwa Rybackie udostępniają wędkarzom do połowów na wędkę ponad 120 jezior różnej wielkości, od niewielkich aż po olbrzymie zbiorniki. Rybostan jezior jest urozmaicony. Według klasyfikacji rybackiej w województwie występują następujące typy jezior: sielawowe, leszczowe, sandaczowe, linowo-szczu-pakowe i karasiowe. Najliczniejszą grupę stanowią jeziora typu linowo-szczu-pakowego, bardzo zasobne w ryby. Przewodnimi gatunkami są liny i szczupaki, ale sporo jest też węgorza. Są to zbiorniki o dnie mulistym i szerokim pasie roślinności przybrzeżnej. Na ogół niewielkie, trudno dostępne. Jeziora sielawowe, to zbiorniki o dużej powierzchni, głębokie, np. Drawsko, Wierzchowo, malowniczo położone i z tych względów licznie odwiedzane przez turystów. Dla wędkarzy są mniej atrakcyjne, gdyż sielawy nie poławia się na wędkę. Trafiają się jednak w tych jeziorach duże okazy szczupaków, okoni i leszczy. Licznie reprezentowane są na Pomorzu Środkowym jeziora typu leszczowego np. Lubię, Jrzesiecko, Dołgie, w których odłowy leszcza wynoszą około 20 procent ogólnej ilości pozyskiwanych ryb. Te jeziora mają duże znaczenie w gospodarce rybackiej. Są też cenionymi łowiskami wędkarskimi, gdyż oprócz dużych leszczy można w nich złowić m. in. szczupaki, węgorze, nie licząc innych, pośledniejszych gatunków ryb. Bardzo cenne są jeziora sandaczowe, w których dominującymi gatunkami są sandacze i węgorze (ponad 30 procent pogłowia ryb). Są to jeziora o najwyższej wydajności rybackiej. Do typu sandaczowego zalicza się m. in. jeziora przymorskie Jamno i Bukowo oraz położone w głębi województwa Wielimie. Dużą rolę w gospodarce rybackiej woj. koszalińskiego odgrywa hodowla pstrąga tęczowego prowadzona w stawach i przegrodzonych odcinkach rzek, Z ośrodków hodowlanych narybek pstrąga tęczowego przedostaje s,ię do rzek, wzbogacając ich rybostan. Koszalińskie rybactwo pod względem połowów na jeziorach zajmuje drugie — po woj. olsztyńskim miejsce w kraju. Połowy wędkarskie z brzegu na wodach PGRyb. dozwolone są w okresie od 1 kwietnia do 30 listopada, wyłącznie w porze od świtu do zmierzchu. Oprócz karty wędkarskiej wykupić trzeba specjalne zezwolenie. Wysokość dopłat uzależniana jest od tego, czy chcemy łowić wędkami zwykłymi z brzegu, na spining, czy też w łodzi. Osoby nie będące członkami PZW, które chcą na wczasach łowić ryby, mogą wykupić okresową kartę wędkarską. Sprzedaż ich prowadzą koła PZW, niektóre kioski "Ruchu" w miejscowościach wczasowo-turystycznych. Pozwolenie uprawnia do połowów w określonych jeziorach w najbliższym rejonie i tylko w okresie na jaki zostało wykupione. KALENDARZYK WĘDKARSKI (gatunki występujące w wodach woj. koszalińskiego) Nazwa ryby Wymiar w cm Okres ochronny brzana 35 certa 30 1.V. -30. VI. jaz 25 karaś, krąp - karp 30 kleń 25 leszcz 25 lin 25 lipień 30 1 .III. -31 .V. łosoś, troć 50 1.IX. -31.1. okoń, płoć, wzdręga 15 pstrąg potokowy 25 1.IX. —31.XII. pstrąg tęczowy 25 1.111. -31.V. sandacz 45 15.IV. -31 .V. szczupak 40 1.1. —30.IV. (z wyłączeniem wód krainy ryb łososiowatych) świnka 20 węgorz 51) Wędkarz ma prawo złowić dziennie i zatrzymać następujące maksymalne ilości ryb poszczególnych gatunków: dwie sztuki łososia i troci wędrownej (łącznie), węgorza, 4 szt. szczupaka, sandacza, brzany (łącznie) oraz karpia i sazana (łącznie), 5 szt. lipienia i pstrąga, 6 szt. lina i certy. I

morze, przyroda, wakacje nad morzem, jeziora, rzeki, wypoczynek