wczasy, wakacje, urlop
20 October 2011r.
Wieś letniskowa, położona nad Bałtykiem w odległości 12 km na zachód od Mielna. Dojazd autobusem PKS z Koszalina. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z roku 1628, kiedy to część pól uprawnych została zasypana piaskami z nadmorskich wydm. Ówcześni właściciele wsi — ród Damiczów wnosił z tego tytułu prośbę o obniżenie podatków. Z roku 1699 pochodzi wiadomość, że Gąski miały przywilej zbierania wyrzucanego na brzeg morski kamienia wapiennego. Kamień ten na miejscu wypalano, otrzymując dobrej jakości wapno. Gąski należały do Damiczów do roku 1776. W roku 1876 rozpoczęto w Gąskach budowę latarni morskiej. Materiały do budowy dowożono wodą i wyładowywano na specjalnym pomoście wyprowadzonym prostopadle w morze. Masywne fundamenty latarni liczą w podstawie 11,3 m średnicy. Wieża latarni jest okrągła, a grubość murów wewnątrz i zewnątrz licowanych ciemnoczerwoną cegłą, wynosi u podnóża 2,3 m. Latarnia ma 50,2 m wysokości. Budowa jej została ukończona w czasie zimy 1877/78. Na szczycie latarni paliło się wówczas białe, stałe światło naftowe o zasięgu 20 mil morskich, umieszczone w tak zwanym aparacie Fresnela II klasy. Poziom ogniskowej wynosił 50 m nad poziomem morza. Z zapisów inwentaryzacyjnych roku 1927 wynika, że latarnia posiadała już wtedy światło elektryczne. Światłem rezerwowym było automatycznie włączane żarowe światło gazowe, zasilane z dwu butli zainstalowanych w przyziemiu latarni. Urządzenie przesłonowe zamontowane ponad mechanizmami optycznymi, wyglądem przypominało karuzelę z zawieszonymi trzema pionowymi blachami o szerokości 450 m. Każda z przesuwających się blach dawała 1 sekundę przerwy. Dwa kolejne błyski światła trwały po dwie sekundy każdy, a trzeci błysk wynosił 5 sekund. Cykl powtarzał się co 12 sekund, urządzenia przesłonowe obracał specjalny mechanizm zegarowy. Na początku lat trzydziestych, pojawiły się na zachodniej stronie wieży latarni, pierwsze pęknięcia muru. W 1933 roku zabezpieczono je betonem. W czasie działań wojennych w 1945 roku częściowemu zniszczeniu uległy jedynie mechanizmy optyczne. Stłuczona została zachodnia, środkowa część soczewki pierścieniowej, natomiast pozostałe jej elementy, jak i pryzmat, zostały lekko uszkodzone. Uruchomienie latarni w Gąskach nastąpiło w 1948 roku. Pod koniec lat pięćdziesiątych, na wieży latarni znów pojawiły się pęknięcia i rysy. Latem 1960 roku ekipa betoniarzy wykonała zastrzyki betonowe pod ciśnieniem, skutecznie zabezpieczając potężne mury. Światło latarni morskiej w Gąskach jest obecnie widoczne przy dobrej pogodzie z odległości 19,5 mili morskiej, to jest z około 36 km. Charakterystyka światła — przerywane w grupach po trzy, okres 1 5 sekund. Latarnia morska w Gąskach jest jedyną latarnią, z sześciu istniejących na Wybrzeżu Środkowym, udostępnioną do zwiedzania. Wejście na latarnię jest dogodne, możliwe dla osób o przeciętnej kondycji. W Gąskach znajduje się kilkanaście zakładowych ośrodków wypoczynkowych. Wieś liczy około 400 stałych mieszkańców. Administracyjnie należy do gminy Mielno. We wsi znajduje się sklep wiejski, a w sezonie — kiosk spożywczy, kiosk z goframi, rożen i kiosk z pamiątkami. Wycieczki na wschód od Mielna
wycieczki, Mielno, miejscowość, Gąski