wczasy, wakacje, urlop
18 July 2013r.
Puckie Błota_ Duży bagnisty obszar pradoliny Pobrzeża Kaszubskiego, naturalny dział między kępami Pucką i Swarzewską oraz Wysoczyzną Żarnowiecką. Dnem pradoliny przepływa rzeka Płut-nica, mająca źródła w okolicy Starzyńskiego Dworu. Podmokle łąki są ostoją ptaków błot-no-wodnych. Jest tu duża farma wiatrowa. Staniszewskie Błoto Zaleskie Bagna Rezerwat leśno-torfowiskowy na Pojezierzu Kaszubskim (pow. 130 ha) w Kaszubskim PK w Lasach Mirachowskich, Obejmuje wielkie. kopułowe torfowisko wysokie typu bałtyckiego, dawniej porośnięte bezleśnymi mszarami (mchy torfowce). Na skutek melioracji unikalny krajobraz zanikł. Na wysychającej kopule wyrósł bór bagienny. Obecnie piętrzenie wody w rowach melioracyjnych umożliwiło zabagnienie centralnej części torfowiska z bezdrzewnymi mszarami i zarośnięcie torfowcami rowów. Rosną tu chronione rośliny: rosiczka okrągłolistna, widłak jałowcowaty, bagno zwyczajne. Najbliższe miejscowości: Mirachowo i Bącka Huta. Rezerwat jest obszarem Natura 2000. Torfowisko Potoczek_ Rezerwat leśno-torfowiskowy w malej dolinie otoczonej wzniesieniami morenowymi (pow. 15 ha). Chroni bór bagienny i leśne torfowiska. Rosną tu rośliny chronione (listera sercowata, bagno zwyczajne, paprotka zwyczajna). Torfowisko Zieliń Miastecki Rezerwat florystyczno-torfowiskowy (pow. 47 ha). Ochronie podlega torfowisko przejściowe z zarastającymi jeziorkami dystroficz-nymi. Są tu stanowiska chronionych roślin wodnych i torfowiskowych. Wierzchucińskie Błota_ Obszar w otulinie Nadmorskiego PK, na skraju Wybrzeża Słowińskiego w okolicy Jez. Żarnowieckiego i rzeki Piaśnicy. Rośnie tu bór bagienny i są stanowiska roślin chronionych. Jest częściowo chroniony w Rez, Długosz Królewski w Wierzchucinie. Tu w czasie przelotów zatrzymują się ptaki. Rezerwat torfowiskowy (pow. 402 ha) w pobliżu morza, w okolicy Zlakowa i Zaleskich. Jest to torfowisko typu bałtyckiego z mato widoczną kopulą. Torfowisko zmeliorowano. Rosną tu bory i brzeziny bagienne oraz otwarty mszar z nielicznymi sosnami i brzozami. Na skraju Jez. Zlakowo (pow. 8 ha). Na dużych terenach występują gęste zarośla woskownicy europejskiej. Ma tu stanowiska reliktowa malina moroszka i długosz królewski. Parki narodowe Słowiński PN_ Park położony w środkowej części wybrzeża, obejmuje Mierzeję Łebską, Nizinę Gardeńsko-Łebską, morenę czołową (najwyższy Rowokól 115 m n.p.m.) i jeziora: Łebsko (pow. 71 km2), Gardno (pow. 25 km2), Smołdzińskie (pow. 43 ha), Dolgie Wielkie (pow. 156 ha) i Małe (pow. 6 ha). Charakterystyczne są przymorskie jeziora, bagna, łąki, torfowiska, nadmorskie bory i lasy oraz pas mierzei z wydmami zalesionymi i ruchomymi. Do jezior przymorskich podczas silnych sztormów wlewa się woda morska, która umożliwia rozwój roślinności slonolubnej. Przez teren przepływa 7 rzek, największe Łeba wpada do Jez. Łebsko, a Łu-pawa do Jez, Gardno. Jest tu 15 rezerwatów przyrody, park jest Światowym Rezerwatem Biosfery UNESCO i obszarem wodno-błotnym znaczeniu międzynarodowym chronionym konwencją ramsarską. Mierzeja Łebska odcina dawną zatokę morską. Jest to cienki piaszczysty półwysep (dł. 35 km, szer. 1 -15 km) powstały na skutek działania fal, wiatru i prądów morskich nanoszących piasek. Słodkie jeziora przybrzeżne są muliste, otoczone trzcinami oczeretem. Proces nanoszenia piachu trwa nadal. Wywiewany z plaży w stronę lądu piasek buduje potężne ruchome wydmy (najwyższa wydma Góra Łąck - 40 m n.p.m., tempo przemieszczania się 3,5-10 m/rok), które zasypały niektóre osady Słowińców (Boleniec, Rąbka). Na terenie występują zbiorowiska: wydmowe, torfowiskowe, łąkowe i leśne (bory). Pionierskie gatunki występujące na plaży to trawy, między wydmami piaskownica zwyczajna, wydmuchrzyca piaskowa, turzyce, następnie krzewy i porosty oraz szary bór bażynowy na piaskach i wydmach. Na zaba-gnieniach rosną olsy z paprociami i czarną porzeczką, bór bagienny mieszany z wrzoścem i buczyna pomorska z kostrzewą leśną. Występuje tu ok. 920 gatunków roślin, w tym 92 jest chronionych (widłak torfowy, mikołajek nadmorski, zimoziót północny, rosiczka okrągłolistna, storczykowate, turzyca piaskowa, długosz królewski, poryblin jeziorny, malina moroszka - relikt polodowcowy, największe stanowisko w kraju). Grzyby chronione: smardz, purchawica olbrzymia, szmaciak gałęzisty i sromotnik bezwstydny. Występuje ok. 500 gatunków glonów, kilkadziesiąt ma tu jedyne stanowiska w kraju. Najważniejsze są ptaki, których żyje tu 260 gatunków, w tym potowa to gatunki wodno-błotne. Ich lęgowiska nad jeziorami Łebsko i Gardno są chronione w rezerwatach (Gackie i Żarnowskie Lęgi, Klukowe Lęgi, Gardnieńskie Lęgi i Ciemińskie Biota). Przelatują tędy gatunki z północy, niektóre zimują. Gniazdują: łabędzie, mewy, kaczki, perkozy, łyski, rybitwy. Na bagnach żyją: bataliony, bekasy, kuliki, czaple, żurawie. W lasach można spotkać bielika, rybotowa i sowy (puchacz) oraz myszołów, sikora, kruk, dzięcioł. Żyją owady (rzadkie motyle, chrząszcze i skoczogonki), płazy (ropuchy, żaby), gady (jaszczurka, padalec, żmija zygzakowata), ssaki (łoś, jeleń, sarna, daniel, dzik, lis, gronostaj, jenot, borsuk, wydra, piżmak, bóbr). Osobliwością są pojawiające się foki i morświ-ny. Na Mierzei Łebskiej w okolicach Rąbki są pozostałości niemieckiego poligonu z czasów II wojny światowej, testowano tu broń rakietową, pracował znany naukowiec Wernher von Braun. Wytyczono ścieżki przyrodnicze. Parki krajobrazowe PK Dolina Słupi_ Park (pow. 37 040 ha) położony na Równinie Słupskiej, Wysoczyżnie Polanowskiej i Pojezierzu Bytowskim. W krajobrazie dominują polodowcowe wzniesienia moren dennych i czołowych (do wys. 160 m n.p.m.), kemy (płaskie pagórki), ozy (wały piaszczysto-żwirowe) i rozlegle pola sandrowe. Liczne są jeziora rynnowe i wytopiskowe (ok. 60). Osią hydrograficzną jest rzeka Słupia, na której są 2 zbiorniki wodne. Lasy to bory sosnowe (zajmują 72% powierzchni). Jest tu bogata urozmaicona flora i fauna.