Wakacje w Polsce

Zaślubimy Polski z Morzem - Puck

12 June 2012r.

10 lutego 1920 r. do miasta PUCK wkracza wojsko polskie. Odbywają się na brzegu morskim uroczyste zaślubiny Polski z Bałtykiem przez symboliczne wrzucenie złotego pierścienia. Odtąd przez kilka lat przebywało w Pucku dowództwo polskiej floty, oddział marynarki wojennej, artyleria i lotnictwo morskie. Wybudowanie portu gdyńskiego zakończyło okres rozwoju i świetności leżącego na uboczu miasteczka. Ze względu na zbyt płytkie wody zatoki Puck nie rozwinął się również jako kąpielisko. Zniesienie w 1927 r. powiatu puckiego i włączenie go do wejherowskiego stało się również jednym z czynników zahamowania rozrostu miasta. Sytuacja poprawiła się dopiero po ostatniej wojnie. W 1954 roku powstaje z powrotem powiat pucki, zbudowano dużą, jedyną w kraju wytwórnię silników kutrowych, uruchomiono zakłady przetwórstwa rybnego i inne drobniejsze przedsiębiorstwa przemysłowe, obok szkół ogólnokształcących otwarta zostaje szkoła szkutnicza. Czynny jest port rybacki, w którym stacjonuje ok. 15 kutrów, w lecie zaś ok. 20 żaglówek sportowych. Głębokość portu wynosi 4 m, obszar 2400 m2. Coraz bardziej rozwija się również budownictwo mieszkaniowe; w latach od 1955 do 1959 oddano mieszkańcom ponad 1000 izb. Ze względu na płytkie wody zatoki może się Puck rozwinąć jako ośrodek wczasów letnich młodzieży szkolnej, gdyż istnieją tu dla niej warunki bezpieczeństwa. Wąska uliczka biegnąca do dawnej Bramy Wodnej i portowej dzielnicy Korabne, oddzielała teren opasanego murem obronnym zamku od cmentarza, obecnie placu przykościelnego. W murze tym miała się znajdować furtka, umożliwiająca mieszkańcom zamku przechodzenie do kościoła. Po dzielnicy Korabne pozostało jedynie wspomnienie, znikła też Brama Wodna i związany z nią pn. ciąg murów miejskich. Nie zmienił się bieg uliczki zwanej obecnie ul. Morską prowadzącej i dziś do portu. Najstarszym zabytkiem jest okazała, trzynawowa, halowa, gotycka fara. Dolna część wieży, znaczne partie murów prezbiterium oraz ściany tęczowej pochodzą z XIII w., a więc pamiętają czasy książąt pomorskich. W XIV w. następuje rozbudowa świątyni do dzisiejszych rozmiarów, m. in. dobudowano nawy boczne i górną część wieży od fryzu. Po zniszczeniach wojny 13-letniej odbudowano kościół zastępując dawne trzy dachy jednym i wznosząc okazały szczyt wsch. Po pd. stronie wieży kaplica Wejherów z końca XVI w., przy pd. nawie kaplica Judyckiego z pocz. XVII w. Sklepienie prezbiterium z 1645 r., nawy uzyskały pseudogotyckie sklepienia w 1895 r. Wyposażenie kościoła z XVI—XVIII w., najcenniejsze w kaplicy Wejherów, gdzie znajduje się portret fundatora kaplicy Ernesta Wejhera oraz jego małżonki. Kaplicę zamyka piękna krata żelazna, dzieło gdańskiego mistrza z 1 noł XVJI w. Pośród domów mieszkalnych najstarszy jest dom drewniany, obudowany konstrukcją ryglową nr 4 przy ul. Bogusława pochodzący prawdopodobnie z XVII w. Naprzeciw wznosi się spichlerzyk z ok. 1800 r. Z przebudowy spichrza portowego powstał dom nr 9 przy ul. Morskiej 9. Przy rynku zachowało się kilka kamieniczek z końca XVIII w. np. nr 2, 3, 17, 19, 20, 21, 30, 31. Fasady ich uległy pewnym przeróbkom. Przy ul. Wałowej ciekawy dawny szpitali k-p r z y-tułek piętrowy o konstrukcji ryglowej, pochodzący z 1 poł. XVIII w. Po wyjeździe z Pucka pociąg przecina w poprzek dolinę rzeki Płutnicy i następnie mija na 21 km Swarzewo, gdzie odgałęzia się linia kol. do Krokowej.

wczasy, Wejherowo, Puck